Łopian Korzeń

Łopian, znany również jako Łopian lekarski, dziady, łopuch, kostropacz lub rzep, jest rośliną obecną w Europie i Azji, z wyjątkiem obszarów arktycznych i tropikalnych. Został również wprowadzony do Ameryki Północnej i Południowej. W Polsce jest powszechnym chwastem, rosnącym głównie wzdłuż dróg, w ogrodach, na hałdach i rumowiskach, w zaroślach, rowach, pod płotami oraz na łąkach. Jest to roślina dwuletnia, w pierwszym roku tworząca dużą rozetę liści, z szarymi liśćmi od spodu. Surowcem leczniczym są korzenie roślin dwuletnich.

Korzeń łopianu zawiera wiele substancji, w tym wielocukry, olejek eteryczny, śluzy, fitosterole, kwasy organiczne, sole mineralne, białka gorycze, garbniki, żywicę oraz witaminę C; owoce natomiast bogate są w tłusty olej i lignany. Cała roślina zawiera również cenne mikroelementy oraz związki poliacetylenowe.

Według literatury, korzeń łopianu posiada szereg właściwości leczniczych, które mogą być wykorzystywane w leczeniu różnych dolegliwości. Zaliczają się do nich działanie żółciopędne, napotne, bakteriobójcze, przeciwgrzybiczne (skuteczne w zwalczaniu infekcji drożdżakowych), przeciwzapalne, przeciwcukrzycowe, przeciwreumatyczne oraz gojące. Ponadto, korzeń łopianu może być stosowany wewnętrznie w przypadku problemów z przemianą materii, do zwiększania wydzielania soków trawiennych i śluzu oraz do pobudzania wydzielania potu. Pomaga także w przewlekłych chorobach skóry i reumatyzmie oraz przywraca równowagę bakteryjną w jelitach po antybiotykoterapii. Znany jest także z leczenia wielu chorób skóry, takich jak trądzik, egzema, czyraki i łuszczyca.

Jednym ze sposobów przygotowania łopianu jest przygotowanie nalewki, polegającej na zmieszaniu świeżego lub suchego rozdrobnionego korzenia z alkoholem o stężeniu 40-60%. Taka nalewka może być również stosowana do przemywania skóry dotkniętej różnymi dolegliwościami, takimi jak łuszczycą czy trądzikiem. Inną metodą jest przygotowanie odwaru z korzenia, który gotuje się przez 10-15 minut i spożywa po 100 ml 3-4 razy dziennie w przypadku różnych dolegliwości skórnych, rumienia, wyprysków, gorączki, zastoju moczu i cukrzycy. Odwar, napar i nalewka łopianowa mają właściwości hamujące rozwój bakterii i wirusów. Te informacje zostały pozyskane z dostępnych źródeł literaturowych oraz internetowych.